سیب تم

قرآن كریم برای معرفی شخصیتهای الهی از سه راه وارد می شود ، و در هر موردی طبق مصالحی از شیوه خاصی پیروی می كند. گاهی معرفی با اسم ، گاهی معرفی با عدد ، و گاهی نیز معرفی با صفت.
اگر نام حضرت مهدی علیه السلام در قرآن نیست ، ولی صفات و خصوصیات حكومت او در قرآن وارد شده است.
اصولا قرآن در معرفی افراد ، مصالح عالی را در نظر می گیرد . گاهی مصالح ایجاب می كند تنها به صفات افراد بپردازد ، چنان كه درباره حضرت مهدی علیه السلام جریان از این قرار است كه :
اولا: تشكیل چنین حكومتی ، در مواردی صریحا و در موارد دیگر به طور اشاره در قرآن وارد شده است. آیاتی كه در سوره توبه و صف از انتشار و گسترش اسلام در سطح جهانی نوید می دهد ، مانند : « تا آن را بر همه ادیان پیروز سازد » ، اشاره به تشكیل این حكومت است. زیرا مفسران گویند : مضمون این آیه را كه پیشگویی از گسترش فراگیر و همه جانبه اسلام در سطح جهان است ، هنوز تحقق نپذیرفته است.
از این گذشته ، در آیه 106 سوره انبیاء می فرماید : ما پس از ذكر در زبور نوشتیم كه بندگان شایسته من ، وارث زمین خواهند بود . آیه شریفه نوید می دهد كه صالحان ، وارثان زمین خواهند بود و حكومت جهان را به دست خواهند گرفت . و به اتفاق تاریخ بشر ، هنوز این وعده الهی تحقق نپذیرفته است.
ثانیا : اگر نام اصلی امام زمان علیه السلام را نبرده ، به خاطر مصلحتی است كه برای اهل فضل و درك مخفی نمی باشد ، زیرا به همان علت كه نام امام علی علیه السلام را نبرده ، نام آن حضرت را نیز ذكر ننموده است. اگر نام این پیشوایان گرامی را می برد ، كینه های دیرینه بدر و احد و حنین بار دیگر زنده می شد ، ولذا مطلب را به صورت كلی مطرح كرده و فرموده است : بندگان شایسته من ، وارث زمین خواهند بود. نام بردن از گذشتگان ، مانند لقمان و ذی القرنین ، قابل قیاس با افراد آینده نیست ، درباره گذشتگان ، حسد ها و كینه ها تحریك نمی گردد ، و افراد سود جو و شهرت طلب نمی توانند از آن سوء استفاده كنند ، ولی بردن نام آیندگان این محظور را دارد.
آیا شما فكر می كنید كه تنها ذكر نام ، دردی را دوا می كند ؟ آیا فكر می كنید كه اگر نام امام زمان علیه السلام در قرآن برده می شد ، امكان نداشت كه در طول تاریخ ، شیادان و افراد شهرت طلب آنان سوء استفاده نكنند ، یا افرادی روی غرض های خاط ، وجود او را انكار نمایند ؟ تجربه تاریخی نشان داده است كه اگر هم در قرآن صراحتا نام آن حضرت برده می شد ، باز در طول تاریخ ، شیادان و مدعیان دروغین مهدویت پیدا می شدند و نام خود را امام زمان و مهدی موعود می گذاشتند ، تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و از نام او و انتظار مردم استفاده نادرست كنند. مگر خدا نام پیامبر صلی الله علیه او آله وسلم را در انجیل نبرده است ؟ ولی گروههای مغرض ، از آن بهره برداری ناجوانمردانه كردند.

نظرات شما عزیزان: